En engar áhyggjur, alla söguna má finna á heimasíðunni okkar www.borgarbokasafn.is og á hlaðvarpi Borgarbókasafnsins í lestri höfundar.

Síðasti kennsludagurinn fyrir jól var runninn upp og Pétur gat ekki beðið eftir því að honum lyki. Eftir jólabaksturinn og skreytingarnar hjá norninni hafði hann farið heim og bakað enn meira með pabba. Hafrasamlokur, súkkulaðibitakökur, kókostoppa, engiferkökur og möndlutvíbökur. Þeir höfðu ætlað að gera fleiri sortir en urðu að gefa þær upp á bátinn þegar gamla klukkan í stofunni tilkynnti þeim að háttatími Péturs væri runninn upp.

            „Við höldum bara áfram seinna,“ hafði pabbi sagt og þetta seinna var einmitt í kvöld. Þeir ætluðu að baka brúnar lagkökur (sem voru það besta sem Pétur vissi) og helling af sörum. Pétur hlakkaði mikið til. Hann fékk nefnilega alltaf að dýfa sörunum í súkkulaðið. Sem betur fer var bara einn tími eftir í skólanum og það var uppáhaldstími Péturs, tölvufræði.

            Kennarinn sýndi bekknum síðu á netinu þar sem hægt var að finna afrit af gömlum dagblöðum. Sum voru meira en tvöhundruð ára. Þau voru skrifuð með svo skrítnu letri að það var ómögulegt að vita hvaða fréttir þau hefðu eiginlega að segja. Sem betur fer setti kennarinn bekknum fyrir auðveldara verkefni. Þau áttu að finna hvað hafði verið á forsíðum blaðanna daginn sem hvert og eitt þeirra fæddist.

            Það reyndist aftur á móti erfiðara fyrir Pétur en flest bekkjarsystkina hans. Hann var nefnilega fæddur 1. janúar og hvernig sem hann leitaði tókst honum ekki að finna eitt einasta dagblað sem gefið hafði verið út þann daginn. Hvorki árið sem hann fæddist né nokkur önnur. Hann skrifaði þess vegna eftirfarandi skýrslu:

Þegar ég fæddist gerðist ekkert.

Pétur hallaði sér aftur í stólnum. Þetta var frekar glatað. Hann hafði verið að vona að eitthvað ótrúlegt hefði gerst þegar hann fæddist. Svo fékk hann hugmynd. Gæti verið að einhver hefði skrifað frétt um hann?

            Pétur sló nafnið sitt inn.

            Nei. Hann hafði greinilega ekki afrekað nógu mikið ennþá. Hann prófaði Stefaníu en hún skilaði heldur engum niðurstöðum. Svo datt honum í hug að leita að norninni. Hún hlaut að hafa gert eitthvað svakalegt á sínum yngri árum. Eitthvað sem hlaut að hafa ratað í fréttirnar.

            Aðalheiður Jónsdóttir, skrifaði hann.

            Niðurstöðurnar hrönnuðust upp. Þær voru flestar dagsettar í byrjun desember í ár. Áhugavert. Pétur smellti á fyrstu niðurstöðuna og stautaði sig í gegnum fyrirsögnina. Hann varð meira undrandi með hverju orðinu sem hann las. Þarna stóð:

Lögreglan lýsir eftir Aðalheiði Jónsdóttur.